هر ۲ خودروساز بزرگ کشور مانند سایر تولیدکنندگان، زنجیره تأمین و فعالان بازار خودرو با چالشها و مشکلات زیادی دستوپنجه نرم میکنند، اما میزان تولید روزانه آنها نسبت به هم تفاوت چشمگیری دارد. تفاوت آمار تولید غولهای جاده مخصوص باید قابلتوجه اتابک صمت قرار بگیرد. شاید به فهمی دقیق از بخش خصوصی خودروسازی برسد.
سال جاری از همان ابتدا برای بخش خصوصی بهرغم امیدواریهای زیادی که ایجاد شده بود، چندان خوب پیش نرفته است. مشکلاتی مانند تأمین نقدینگی، تأمین و تخصیص بهموقع ارز، افزایش تعرفه ورودی قطعات، ثبت سفارش قطعات، تعهدات ناخواستهٔ تحمیل شده از سال ۱۴۰۳ به سال جاری منتقل شد. سالی که به نام “سال سرمایهگذاری برای تولید ” نامگذاری شده است.
سال ۱۴۰۴ بهاینعلت «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شد تا بر اهمیت تقویت بخش تولید و هدایت نقدینگی به سمت سرمایهگذاریهای مولد تأکید شود. امری که نیازمند رفع موانع و ایجاد انگیزه برای مشارکتبخش خصوصی از طریق تأمین امنیت سرمایهگذاری، تسهیلگری دولت، افزایش بهرهوری، و حمایت از سرمایهگذاری داخلی است.
برخلاف انتظار نهتنها زمینههای مناسب برای جلب و جذب سرمایههای بخش خصوصی به سمت خودروسازی فراهم نشده است؛ بلکه بخشی از بدنه دولت بهخصوص وزارت صمت به مقابله با بخش خصوصی خودروسازی پرداختهاند.
تاحدیکه هم کمک به تأمین نقدینگی را مشروط به تمکین کردهاند و هم از طریق سازمان تعزیرات به این عدم تمکین پاسخ دادهاند. در واقع تلاش کردهاند تا همچنان به آنها بفهمانند که باید حرفشنوی داشته باشند.
در این شرایط با انتشار آمار تولید ۲ خودروساز بزرگ کشور به نظر میرسد که تمام مخالفان خصوصیسازی و آنها که به هر بهانه و علتی سعی میکنند که بار بخش خصوصی به مقصد نرسد، باید بار دیگر در نوع تفکر خود تجدیدنظر کنند.
بر اساس آخرین آمار، تولید خودرو در سایپا از مرز ۱۶۰۰ دستگاه در روز گذشته است. این در حالی است که ایران خودرو موفق شده است تا تولید روزانه خود را به ۲۵۰۰ دستگاه برساند.
آیا این تفاوت در تیراژ برای مخالفین بخش خصوصی و آنها که باعث تأخیر در این امر شدهاند، نباید ایجاد سؤال کند؟ یعنی آنها نباید این پرسش را مطرح کنند که در شرایط یکسان، چگونه تیراژ تولید تفاوت زیادی دارد؟
آیا این موضوع را نباید در نحوه مدیریت، سرعت در تصمیمگیری، چابکی بخش خصوصی و الزام به پاسخگویی به سرمایهگذاران و سهامداران جستوجو کرد؟
منبع خبر: اسب بخار